Samantha Fish
Het Depot, Leuven - 11 maart 2020


Met het verschijnen van haar weer schitterende zesde album 'Kill Or Be Kind', heeft de populaire Samantha Fish, winnares van diverse awards, een grondige reden om Europa op te zoeken voor een tournee door diverse landen en langs verschillende podia. Voor België wordt er ditmaal op Het Depot in Leuven gerekend om er een swingende avond van te maken. Een zeer gemeende welkom terug is dan ook meer op zijn plaats.

Op 'Kill Or Be Kind' vindt Samantha Fish zich opnieuw uit, zoals ze dat doet bij ieder nieuw werk. Iedere plaat klinkt totaal anders. Door deze diversiteit aan songmateriaal vervelen haar optredens nooit. Als voorprogramma heeft men gekozen voor beloftevol jong bloed, Félix Rabin. Deze Franse gitarist liet zich al opmerken tijdens een tournee met Wishbone Ash en kon daarna deze ervaring uitbreiden met een toer door de UK. Alles is aanwezig voor een gezellige avond en aan deze support act zal het niet liggen. De Franse belofte krijgt tijd voor zes songs en weet er wat mee te doen. Eén cover ('Voodoo Child') verkiest hij naast vijf eigen nummers. Als Félix loos gaat met zijn gitaar maakt hij zeker indruk, bijgestaan door zijn krachtige stem. 'Say' en 'Down Our Roads' zijn nummers die zeker kunnen blijven hangen. Een groep voor de toekomst.

Maar zoals altijd komt het publiek voor de hoofdact. Vandaag Samantha Fish. Blije opzwepende blues met een goede zangeres en een uitstekende band. Daarvoor zijn we vanavond naar Leuven gekomen. Met haar eenendertig jaar is ze een frisse wind in de wereld van de bluesgitaar. De uit Kansas City afkomstige gitariste houdt het publiek in trance van de eerste tot de laatste noot. Van verveling is nergens sprake. Ze is en blijft vooral een uitmuntende gitariste. Voeg daarbij présence, goede tekstschrijfster, podiumbeest en bandleider aan toe, en je begrijpt dat Samantha Fish niet in een hokje te duwen valt. De band begint lekker met 'Hole In The Bottom', zonder Samantha, om daarna gezamenlijk vuurwerk te brengen met 'Bulletproof', tevens ook de openingssong van haar recente album. Ze weet haar riffs als geen ander te vervlechten met intieme gitaarpartijen waarvan het kippenvel je op de armen komt te staan. Haar stem is er één die je maar één keer moet horen om daarna nooit meer te vergeten. Zo één waar verdriet en vreugde wel heel naaste familie van elkaar zijn.

De sfeer onder de aanwezigen is uitstekend. Er wordt meegezongen en geklapt dat het een lieve lust is. Als Scott Graves (drums), Chris Alexander (bas) en Nicolas David/Phil Breen (keys) even aanzetten, zoals in 'Highway's Holding Me Now' en 'Bitch On The Run', gaan de remmen los. Vette blues en bluesrock, echte knallers. De energie en power tijdens hun optreden vertalen naar het publiek is het doel van deze band. Samantha leeft zich als gitariste uit op allerlei manieren. Cigar Box, akoestisch, elektrisch. Het maakt haar allemaal niet uit en ze geeft zich telkens voor honderd procent. Bij 'No Angels' pompt ze een enorme kracht in de zaal. De toeschouwers eten uit haar hand en de bisnummers zijn een ware triomf. De kans is groot dat Samantha vanavond weer wat zieltjes heeft gewonnen. We hebben alvast meer dan genoten van deze avond en op onze terugweg nogmaals van de plaat. Voor de afwezigen die op een herkansing hopen, kunnen we aankondigen dat ze dit jaar nog naar Blues Peer komt. Allen daarheen, zouden we zeggen.

Maxim Stevens



reageer op dit artikel

terug naar de index van de concert- en festivalrecensies

  • Naast de concert- en festivalverslagen op deze website is Back To The Roots sinds 1995 het meest complete en veelzijdige tijdschrift voor blues en verwante muziekstijlen. Vijf keer per jaar brengen we u nieuws, achtergrond, interviews, reportages, cd- en dvd-recensies, boeken, de meest complete blueskalender, enz... Nog geen abonnee? Klik hier voor meer info.

    
      foto's:
      © Maxim Stevens

      _____________________