|
|
||
|
|
schouwburg in Antwerpen. Daar stelden Shakedown Tim & The Rhythm Revue hun kakelverse cd 'Shakedown's Th'owdown' voor, met Tiny Legs Tim als support act. In Antwerpen aangekomen, vielen talloze bordjes met wegomleidingen wegens de gesloten leien ons op. En toch hadden we geen reden tot klagen want onze Tom Tom heeft ons feilloos tot bij de Tim Tim geloodst...  Bij
aankomst deden we ons 'te goed' aan een verschrikkelijke portie
vetzakkerij (een wansmakelijke pitta waar we verder niets over naar
huis hebben geschreven). Daarna kwamen we in een donker, zweterig hol
terecht. Neen, neen! U begrijpt ons verkeerd. In dié buurt zijn we niet
geweest! We bedoelen de kleine Arenbergzaal. Over dat hol vermeldt de
Arenbergwebsite dat het akoestisch en technisch perfect is. Nou, daar
is geen woord van gelogen. Toen Tiny Legs Tim zijn soloconcert inzette,
viel de perfecte klank ons onmiddellijk op. En het drumstel van de
hoofdact, dat achter Tim was opgesteld, was bijzonder sfeervol
verlicht... Tim zelf bleef met zijn snuit in het donker zitten, maar
wellicht hoorde dat bij de intieme sfeer die men heeft willen creëren.
Het woord 'fotografie' kreeg weeral eens een extra dimensie. Muzikaal
pleurde Tim zijn rudimentaire Kemmelbergblues heel overtuigend en
intimistisch uit zijn aftandse gitaar, zoals we dat van hem van oudsher
gewoon zijn. Hij putte in hoofdzaak uit het repertoire van zijn cd
'Melodium Rag' en daaraan gekoppeld de lp 'Live At Sint-Jacobs'. We
onthouden vooral de songs 'Steppin' Up' en 'Happiest Man In Town' als
hoogtepunten waar het geïnteresseerde en dankbare publiek best wel pap
van lustte. Na
een korte pauze was het de beurt aan Tim Ielegems die zich samen met de
'extended version' van zijn Rhythm Revue zo fier als een pauw, een
fiere pauw wel te verstaan, door het repertoire van 'Shakedown's
Th'owdown' werkte. Na de split van Fried Bourbon heeft harmonicaspeler
Steven Troch met zijn eigen band een stevige reputatie opgebouwd. Maar
ook de gitaristische helft van Fried Bourbon heeft nu een flink uit de
kluiten gewassen project. Tim en de band gaan gekleed in onvervalste Al
Caponestijl en ook muzikaal ontwaren we stijlelementen die uit de
vroege elektrische blues van de jaren 40 en 50 zijn geplukt. Tekstueel
is Shakedown Tim zo eigentijds als maar kan. 'Get A Life' is geen mis
te verstane boodschap voor de Twitter-, Facebook-, Instagram- en
WhatsAppgeneratie. Blues is entertainment en dat heeft Tim goed
begrepen. Zijn show is vrij compleet. We kregen blues, R&B, wat
jump, een mambo, enkele slijpers, een akoestische miniset en veel
humor. De cd is geproducet door de Californische veteraan James Harman
maar die kon hier vanavond niet zijn. Big Dave vulde de harmonicarol in
en – mogen we eens stout zijn? – deed dat wellicht beter dan wat Harman
vandaag nog presteert. Neen, we doen geen afbreuk aan de verdienste van
Harman. En die zal best wel nog schitterende ideeën hebben voor hoe een
song hoort te klinken. Zo vertelde Tim dat Harman hem zelfs een nummer
op het toilet liet inspelen omdat daar de klank precies was zoals hij
dat wou. Hilariteit alom. Vanavond
was ook pianist Ilias Scotch als speciale gast van de partij en ook dat
was een meerwaarde. Een ander hoogtepunt was zeer zeker de cover van
PeeWee Craytons instrumental 'Blues After Hours'. We kennen eigenlijk
geen andere gitarist die deze trage blues met zijn eigen specifieke
klankkleur zo waarheidsgetrouw neerzet. Naar het einde van de set toe,
kwam als een duivelin uit een doosje ook Ghalia nog even meedoen en dan
is er uiteraard a whole lotta shakin' goin' on. En die warme baritonsax
zat hier perfect op zijn plaats. Ook Tiny Legs Tim voegde zich bij het
gezelschap, op elektrische gitaar nu, en het totaalplaatje vormde de
ideale voedingsbodem voor wat stilaan op een gezellige jamsessie begon
te gelijken. Het officiële gedeelte van de cd-voorstelling leek nu
zowat voorbij maar de pret was er niet minder om. We zijn benieuwd om
te horen hoe de cd klinkt en u krijgt de recensie ervan in het
juninummer van ons blad. Deze avond was alvast geslaagd. Voldoende
onthaast doken wij de nacht in. De volgende avond ging BTTR 105 zoals
voorzien netjes in druk...Franky Bruneel
terug naar de index van de concert- en festivalrecensies
|
foto's: © Franky Bruneel _____________________
|
