Zo tegen elven riep Lightnin' Guy ons op om een feestje te bouwen en zette hij de meezingversie van 'Let's Have A Party' in. Alsof het tot dan géén feest was geweest! Lightnin' Guy is een meester in het bouwen van feestjes en hij speelt zelf voor ceremoniemeester: wippend, springend, de armen in de lucht, bovenop een tafel in de zaal of rustig op een taboeret - maar altijd even goedgeluimd, lachend en vooral: continu in interactie met zijn publiek. Het was vijf jaar geleden dat Guy in de Banana Peel een cd opnam die het vuur aan de lont stak en die verjaardag kwam hij vieren. Franky van de Banana Peel sprak gevat van een 'fanbal'. Guy omringde zich met zijn Mighty Gators en had ook nog eens zijn maten Marino Noppe, Willy Devleeshouwer, Eric Heirman en Tiny Legs Tim uitgenodigd.

Het begon anders redelijk rustig met een a capella-Son House ('Grinning In Your Face') en een handvol eigen composities met geëngageerde teksten over vluchtelingen en moeder aarde (Guy: “Het moet wel ergens over gaan!”), spaarzaam begeleid op dobro en trommels, of zacht omzwachteld door Toon Vlericks cello ('99%'). Het podium komt een beetje met een keer voller te staan en na een reflectief nummer over WOI, begeleid door Tiny Legs Tim, komt de locomotief op gang. Met nummers over drank en liefde ('The Hangover', 'Lovestrong'), veranderen de inhoud en het instrumentarium - en daardoor kantelt heel de sfeer. Guy verwisselt de dobro voor een elektrische gitaar met slide, orgelman Patrick Cuyvers begint aan zijn opmars en uiteindelijk maakt de mandoline van Devleeshouwer ook plaats voor een elektrische gitaar. Guy bouwt de show naar een climax, met uptemponummers en een messcherpe ode aan Magic Slim. Guy trekt de zaal in, springt op een tafel en laat de zaal uit zijn hand eten.

De tweede set begint meteen uptempo: een ode aan Hound Dog Taylor met een nummer van de meester zelf ('Sadie'), speciaal bedoeld om gast Marino Noppe uit zijn kot te laten komen. Geslaagd. Devleeschouwer toont zijn kunde op gitaar en de 22-jarige student Toon Vlerick, daarnet nog een rustig cellist, verandert in een gitaarbeest. In de gaten te houden! Patrick ‘Hammond' Cuyvers komt helemaal op gang in een soulnummer, opgedragen aan Marino Noppe ('Mr. Maxwell Street') en een brok funk waarop Vlerick met heel zijn lijf speelt en waardoor Lightnin' Guy het complete podium opeist. Afgelopen. Hoezo, afgelopen? Er komt natuurlijk een bis van, een uitgesponnen versie van 'Let's Have A Party' – acht man op het podium, waarvan vijf op gitaar!

Lightnin' Guy bedankt uitgebreid het publiek en gaat verdiend uitrusten bij ma en pa en een schare vrienden. In juni presenteert hij zijn nieuwe cd in de AB – nu al uitverkocht.

Eddy Bonte

de artiesten:
Lightnin' Guy: zang, dobro, mondharmonica en gitaar. The Mighty Gators: Thierry Stievenart (drums), Toon Vlerick (cello en gitaar, Karl Zösel ( bas) en Patrick Cuyvers (Hammond-orgel). De gasten: Tiny Legs Tim (akoestische gitaar), Eric Heirman (drums), Marino Noppe (gitaar) en Willy Devleeshouwer (gitaar en mandoline).

De cd-recensie van Lightnin' Guys 'Inhale My World' verschijnt in nummer 88 van ons tijdschrift (juli 2013). Nog steeds geen abonnee? Klik hier voor meer info.

 

reageer op dit artikel

terug naar de index van de concert- en festivalrecensies