Meestal ga je naar een concert van een artiest die je bewondert en zijn je verwachtingen hooggespannen. Soms lost de artiest die verwachtingen in, maar heel af en toe keer je met een onvoldaan gevoel huiswaarts. Wij hadden echter geen idee wat we van Ben Poole moesten verwachten. YouTube had ons wel reeds een vage indruk gegeven van ’s mans kunnen, maar het was toch bang afwachten. Van bij de eerste noten bleek dat we ons het ‘bange afwachten’ hadden kunnen besparen, want Ben overdonderde ons niet alleen met een harde set, maar vooral met zijn vakmanschap.

Voor de 25-jarige Britse zanger-gitarist was dit het eerste Belgische optreden. Behalve een stem die uittermate geschikt is voor bluesrock, ontpopte Ben zich al gauw tot een vingervlugge maar vooral melodieuze gitarist. Hij bracht onlangs in eigen beheer de cd ‘Let’s Go Upstairs’ uit met zeven eigen songs, aangevuld met covers. Dat Ben, in zijn prille carrière geen avondvullende set kan neerzetten met uitsluitend eigen composities, stoorde niet. Zoals hij ons tijdens de pauze toevertrouwde, kiest hij zijn covers zorgvuldig uit. Criteria hiervoor zijn dat hij een zekere affiniteit moet hebben met de song, en tevens moet hij de song naar zijn hand kunnen zetten. En dat deze, vooral door Gary Moore en Jeff Beck tot de gitaar gedreven Brit, hierin moeiteloos slaagt, ondervonden wij. Hoe vaak hebben we het niet meegemaakt dat artiesten hun tanden kapot beten op ‘Hey Joe’, ‘(I Know I’m Losing You’, ‘Have You Ever Loved A Woman’, of Stevie Wonders ‘I Don’t Know Why I Love You’? Wel Ben Poole overkwam dit helemaal niet! Het was verbazend hoe hij deze klassiekers toch een eigen draai gaf, door een meestal van de originele versie afwijkend sologedeelte, en ze bovendien min of meer transformeerde richting bluesrock. Dat hij echter, behalve zijn rol als bluesrockvertoker nog heel wat meer in zijn mars heeft, bewees hij des te meer toen hij de akoestische gitaar omgorde en een mirakelmooie Spaans klinkende intro speelde, die overging in een fenomenaal ‘Hanging In The Balance’. Het publiek kreeg niet genoeg van Poole en de toegiften bleven dan ook niet uit. Poole’s eerste doortocht in België zal hem zeker geen windeieren leggen, zoveel is zeker!

Lambert Smits

 

reageer op dit artikel

terug naar de index van de concert- en festivalrecensies