Bij het naderen van zaal Buitengaander in de Dorpstraat in Westerhoven maakten Franse en Duitse nummerplaten ons duidelijk dat 'Westerhoven Rocks' een festivalletje met internationale allures is. Ook qua sfeer scoort dit rockabillygebeuren hoog. Rond de plaats van het gebeuren troffen wij diverse 'american dreamcars' aan, bestuurd door 'rockabilly cats', gehuld in zware, zwarte lederen jacks en getooid met vetkuif en bakkebaarden...

Bij aankomst heette organisator Johan Meurs ons welkom op de achtste editie van het rockabillyfeest. In een bomvolle zaal waren de Nederlandse Bad Back Bones reeds goed op dreef. Deze jongens leunen heel dicht aan bij de authentieke rockabilly en rock-'n-roll, zodanig dat zij zelfs neefjes zouden kunnen zijn van The Stray Cats. Net als bands uit de jaren '50 hebben zij een staande drummer die sporadisch de vocalen voor zijn rekening neemt. Muzikaal zat het helemaal snor met een solide ritmesectie en spetterende gitaarpartijen, waarvan 'Hip Shaking Mama' het mooiste bewijs vormde. Alhoewel de jongens nog maar anderhalf jaar in deze bezetting de podia onveilig maken, lieten zij een geweldige indruk na!

Ook uit Nederland en eveneens overweldigend zijn Ronnie Nightingale & The Haydocks. In het gewone leven heet de zanger/gitarist gewoon Ronnie Nachtegaal, maar eenmaal op het podium, in het strakke zwarte pak gestoken, transfor-meert hij in een podiumbeest in het kwadraat. 28 jaar jong is de band en nog steeds dragen deze gasten vol overtuiging het rockabillyvuur uit. Ronnie en de zijnen overgieten de rock-'n-roll en rockabilly met een sixties-sausje, zodat het geheel wat meer power krijgt. Ronnie's krachtige stem en het vlammende gitaarwerk vormden de ingrediënten voor een stomende set. Momenteel speelt de band meer in het buitenland, waaronder Duitsland en Spanje, wat hun internationale kwaliteiten meteen bevestigt.

Sébi Lee was voor ons dé verrassing van de avond! Het is onbegrijpelijk dat deze Franstalige Belgische pianist geen sant in eigen land is. Niet alleen ontpopt hij zich als een formidabele Jerry Lee Lewis-vertolker, maar zowel als zanger, en als muzikant bewees Sébi veel meer in zijn mars te hebben. Sébi speelt piano, gitaar en tijdens de finale, later op de avond, zou hij ook nog achter het drumstel plaatsnemen. Aangename verrassing was tevens het gebruik van een fiddle, wat het genre wat country deed klinken. Sébi schudt de boogies uit zijn hemdsmouwen alsof het niks is en wisselt die perfect af met nummers als 'Ring Of Fire' van Cash, songs van Carl Perkins, 'Lucille' en een schitterend 'Just A Gigolo'. Klap op de vuurpijl, en dat was het letterlijk, waren de vlammen uit 's mans piano bij Jerry Lee's 'Great Balls Of Fire'. Hopelijk zien we Sébi en zijn kompanen spoedig op de Belgische podia!

Top of the bill was de Amerikaan Sleepy LaBeef. Reeds een halve eeuw staat deze man op podia overal ter wereld en menig maal deelde hij de affiche met o.a. Elvis Presley, Roy Orbison en Carl Perkins. Artiesten als Brian Setzer en Bruce Springsteen noemen LaBeef steevast als één van hun invloeden. De man is 75 jaar oud, maar éénmaal de Epiphone Flamekat omgord, doet hij de fifties, en met name de Sunperiode, fenomenaal herleven. Bovendien geeft zijn lage stem een bijzonder cachet aan songs als 'Hello Josephine', Slim Harpo's 'Raining In My Heart', 'Big River' van Cash, 'Too Much Monkey Business', en zo kunnen we nog wel enkele regels vullen. Tijdens de finale, met muzikanten uit de concerterende bands van de avond mocht Sleepy dan ook niet ontbreken. Wij nuttigden ons laatste drankje terwijl 'Flip Flop And Fly' door de speakers klonk, om daarna terug richting België te tuffen.

Westerhoven Rocks is een sfeervol festival, misschien nog te weinig bekend in België, maar een must voor iedere rockabillyfan. En het mag gezegd dat organisator Johan van Meurs hiermee een prachtig initiatief in handen heeft. Hij bewees dat het niet steeds ronkende namen moeten zijn waarmee je een geslaagd feestje kan bouwen, maar ook dat een goed geoliede organisatie en een fantastisch zaalgeluid onontbeerlijk zijn voor het welslagen hiervan. Bedankt Johan en… till next year!
 

Lambert Smits